obciąg

Polish

Etymology

Deverbal from obciągać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔp.t͡ɕɔŋk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔpt͡ɕɔŋk
• Syllabification: ob‧ciąg

Noun

obciąg m inan

1. (printing) rubber blanket
2. (brewing) racking
3. (sex, vulgar) blowjob

Declension

Declension of obciąg

	singular	plural
nominative	obciąg	obciągi
genitive	obciągu	obciągów
dative	obciągowi	obciągom
accusative	obciąg	obciągi
instrumental	obciągiem	obciągami
locative	obciągu	obciągach
vocative	obciągu	obciągi

Further reading

• obciąg in Polish dictionaries at PWN