See also: Objekt

Czech edit

Etymology edit

Derived from Latin iacio.

Pronunciation edit

Noun edit

objekt m inan

  1. object

Declension edit

Related terms edit

Further reading edit

  • objekt in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • objekt in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • objekt in Internetová jazyková příručka

Estonian edit

Etymology edit

From German Objekt.

Noun edit

objekt (genitive objekti, partitive objekti)

  1. construction site, site (of economical or military importance)
    Synonyms: ehituspaik, ehitus
    Töölised sõitsid objektile.The workers drove to the construction site.
  2. object, topic, thing, subject (something, towards which one's activity or thoughts are directed)
    Uuest poisist sai meie pilkude objekt.The new boy became the object of our glances.
  3. (grammar, rare) object
    Synonym: sihitis
  4. (object-oriented programming) object

Declension edit

Declension of objekt (ÕS type 22e/riik, length gradation)
singular plural
nominative objekt objektid
accusative nom.
gen. objekti
genitive objektide
partitive objekti objekte
objektisid
illative objekti
objektisse
objektidesse
objektesse
inessive objektis objektides
objektes
elative objektist objektidest
objektest
allative objektile objektidele
objektele
adessive objektil objektidel
objektel
ablative objektilt objektidelt
objektelt
translative objektiks objektideks
objekteks
terminative objektini objektideni
essive objektina objektidena
abessive objektita objektideta
comitative objektiga objektidega

References edit

Norwegian Bokmål edit

Etymology edit

From Latin obiectum, objectum.

Noun edit

objekt n (definite singular objektet, indefinite plural objekt or objekter, definite plural objekta or objektene)

  1. an object (thing)

Derived terms edit

References edit

Norwegian Nynorsk edit

Etymology edit

From Latin obiectum, objectum.

Noun edit

objekt n (definite singular objektet, indefinite plural objekt, definite plural objekta)

  1. an object

Derived terms edit

References edit

Serbo-Croatian edit

Alternative forms edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ǒbjekt/
  • Hyphenation: ob‧jekt

Noun edit

òbjekt m (Cyrillic spelling о̀бјект)

  1. (Croatia) object

Declension edit

Swedish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ɔbˈjɛkt/
  • (file)

Noun edit

objekt n

  1. an object (thing)
  2. (grammar) an object
  3. (object-oriented programming) an object

Declension edit

Declension of objekt 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative objekt objektet objekt objekten
Genitive objekts objektets objekts objektens

Related terms edit

See also edit

References edit