obrończy

Polish

Etymology

From obrońca +‎ -czy.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈbrɔɲ.t͡ʂɨ/
• Rhymes: -ɔɲt͡ʂɨ
• Syllabification: o‧broń‧czy

Adjective

obrończy (not comparable, derived adverb obrończo)

1. (relational, law) defense, advocatory

Declension

Declension of obrończy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	obrończy		obrończa	obrończe	obrończy	obrończe
genitive	obrończego		obrończej	obrończego	obrończych
dative	obrończemu		obrończej	obrończemu	obrończym
accusative	obrończego	obrończy	obrończą	obrończe	obrończych	obrończe
instrumental	obrończym		obrończą	obrończym	obrończymi
locative	obrończym		obrończej	obrończym	obrończych

Related terms

adjectives

• obronny
• samoobronny

 

adverbs

• obronnie

 

nouns

• obrona
• obronność
• obrońca
• obrończyni
• samoobrona

 

verbs

• obraniać impf, obronić pf

 

Further reading

• obrończy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obrończy in Polish dictionaries at PWN