obstrukci

Esperanto

Etymology

From obstrukco +‎ -i.

Pronunciation

• IPA^(key): [obsˈtrukt͡si]
• Rhymes: -ukt͡si
• Hyphenation: obs‧truk‧ci

Verb

obstrukci (present obstrukcas, past obstrukcis, future obstrukcos, conditional obstrukcus, volitive obstrukcu)

1. (transitive) to obstruct, block

Conjugation

Conjugation of obstrukci

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		obstrukcas		obstrukcis		obstrukcos
active participle		obstrukcanta	obstrukcantaj	obstrukcinta	obstrukcintaj	obstrukconta	obstrukcontaj
	acc.	obstrukcantan	obstrukcantajn	obstrukcintan	obstrukcintajn	obstrukcontan	obstrukcontajn
passive participle		obstrukcata	obstrukcataj	obstrukcita	obstrukcitaj	obstrukcota	obstrukcotaj
	acc.	obstrukcatan	obstrukcatajn	obstrukcitan	obstrukcitajn	obstrukcotan	obstrukcotajn
nominal active participle		obstrukcanto	obstrukcantoj	obstrukcinto	obstrukcintoj	obstrukconto	obstrukcontoj
	acc.	obstrukcanton	obstrukcantojn	obstrukcinton	obstrukcintojn	obstrukconton	obstrukcontojn
nominal passive participle		obstrukcato	obstrukcatoj	obstrukcito	obstrukcitoj	obstrukcoto	obstrukcotoj
	acc.	obstrukcaton	obstrukcatojn	obstrukciton	obstrukcitojn	obstrukcoton	obstrukcotojn
adverbial active participle		obstrukcante		obstrukcinte		obstrukconte
adverbial passive participle		obstrukcate		obstrukcite		obstrukcote

infinitive		obstrukci						imperative		obstrukcu						conditional		obstrukcus