obyczajny

Polish

Etymology

From obyczaj +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔbɘˈt͡ʂajnɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ajnɘ
• Syllabification: o‧by‧czaj‧ny

Adjective

obyczajny (comparative bardziej obyczajny, superlative najbardziej obyczajny, derived adverb obyczajnie)

1. (dated) decent (showing integrity, fairness, moral uprightness)

   Synonym: przyzwoity

   Antonym: nieobyczajny

Declension

Declension of obyczajny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	obyczajny		obyczajna	obyczajne	obyczajni	obyczajne
genitive	obyczajnego		obyczajnej	obyczajnego	obyczajnych
dative	obyczajnemu		obyczajnej	obyczajnemu	obyczajnym
accusative	obyczajnego	obyczajny	obyczajną	obyczajne	obyczajnych	obyczajne
instrumental	obyczajnym		obyczajną	obyczajnym	obyczajnymi
locative	obyczajnym		obyczajnej	obyczajnym	obyczajnych

Derived terms

noun

• obyczajność

 

Related terms

noun

• obyczaj

 

Further reading

• obyczajny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obyczajny in Polish dictionaries at PWN