ochotnik

See also: ochotník

Polish

Etymology

From ochota +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈxɔt.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtɲik
• Syllabification: o‧chot‧nik

Noun

ochotnik m pers (female equivalent ochotniczka)

1. volunteer

Declension

Declension of ochotnik

	singular	plural
nominative	ochotnik	ochotnicy/ochotniki (deprecative)
genitive	ochotnika	ochotników
dative	ochotnikowi	ochotnikom
accusative	ochotnika	ochotników
instrumental	ochotnikiem	ochotnikami
locative	ochotniku	ochotnikach
vocative	ochotniku	ochotnicy

Related terms

• ochoczo
• ochoczy
• ochota
• ochotniczo
• ochotniczy

 

Further reading

• ochotnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ochotnik in Polish dictionaries at PWN