odkupiciel

See also: Odkupiciel

Polish

Etymology

From odkupić +‎ -ciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔt.kuˈpi.t͡ɕɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ɕɛl
• Syllabification: od‧ku‧pi‧ciel
• Homophone: Odkupiciel

Noun

odkupiciel m pers

1. (formal) redeemer, savior

   Synonyms: wybawca, wybawiciel, zbawca, zbawiciel

Declension

Declension of odkupiciel

	singular	plural
nominative	odkupiciel	odkupiciele
genitive	odkupiciela	odkupicieli
dative	odkupicielowi	odkupicielom
accusative	odkupiciela	odkupicieli
instrumental	odkupicielem	odkupicielami
locative	odkupicielu	odkupicielach
vocative	odkupicielu	odkupiciele

Derived terms

adjective

• odkupicielski

 

noun

• Odkupiciel

 

Related terms

adjective

• odkupny

 

nouns

• odkup
• odkupienie
• odkupno

 

verbs

• odkupić pf
• odkupywać impf

 

Further reading

• odkupiciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• odkupiciel in Polish dictionaries at PWN