ogólnikowy

Polish

Etymology

From ogólnik +‎ -owy. First attested in 1842.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.ɡul.ɲiˈkɔ.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: o‧gól‧ni‧ko‧wy

Adjective

ogólnikowy (comparative bardziej ogólnikowy, superlative najbardziej ogólnikowy, derived adverb ogólnikowo)

1. (derogatory) vague, sweeping; general (not containing concrete content or details)

Declension

Declension of ogólnikowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	ogólnikowy		ogólnikowa	ogólnikowe	ogólnikowi	ogólnikowe
genitive	ogólnikowego		ogólnikowej	ogólnikowego	ogólnikowych
dative	ogólnikowemu		ogólnikowej	ogólnikowemu	ogólnikowym
accusative	ogólnikowego	ogólnikowy	ogólnikową	ogólnikowe	ogólnikowych	ogólnikowe
instrumental	ogólnikowym		ogólnikową	ogólnikowym	ogólnikowymi
locative	ogólnikowym		ogólnikowej	ogólnikowym	ogólnikowych

Derived terms

nouns

• ogólnikowość

 

Further reading

• ogólnikowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ogólnikowy in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “ogólnikowy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 716