See also: onôr and Onor

Bikol Central

edit

Etymology

edit

Borrowed from Spanish honor. Doublet of onra.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ʔoˈnoɾ/, [ʔoˈn̪oɾ]
  • Hyphenation: o‧nor

Noun

edit

onór

  1. honor
    Synonym: galang
edit

Italian

edit

Noun

edit

onor m (apocopated)

  1. Apocopic form of onore

Anagrams

edit

Lombard

edit

Etymology

edit

From Old Lombard honor, from Latin honōrem.

Pronunciation

edit
  • (Milanese) IPA(key): /uˈnur/
  • Rhymes: -ur
  • Hyphenation: o‧nor

Noun

edit

onor

  1. honour

Old Occitan

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Latin honor, honōrem.

Noun

edit

onor m (oblique plural onors, nominative singular onors, nominative plural onor)

  1. honor; honour
edit

Descendants

edit
  • Occitan: onor

Romanian

edit

Noun

edit

onor n (plural onoruri)

  1. Alternative form of onoare

Declension

edit

Tagalog

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Borrowed from Spanish honor.

Pronunciation

edit

Noun

edit

onór (Baybayin spelling ᜂᜈᜓᜇ᜔)

  1. honor; reputation
edit

Further reading

edit
  • onor”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018

Venetian

edit

Etymology

edit

From Latin honor, honōrem. Compare Italian onore.

Noun

edit

onor m (plural onori) or onor m (plural unuri)

  1. honour