oposszum
Hungarian
editPronunciation
editNoun
editoposszum (plural oposszumok)
Declension
editInflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | oposszum | oposszumok |
accusative | oposszumot | oposszumokat |
dative | oposszumnak | oposszumoknak |
instrumental | oposszummal | oposszumokkal |
causal-final | oposszumért | oposszumokért |
translative | oposszummá | oposszumokká |
terminative | oposszumig | oposszumokig |
essive-formal | oposszumként | oposszumokként |
essive-modal | — | — |
inessive | oposszumban | oposszumokban |
superessive | oposszumon | oposszumokon |
adessive | oposszumnál | oposszumoknál |
illative | oposszumba | oposszumokba |
sublative | oposszumra | oposszumokra |
allative | oposszumhoz | oposszumokhoz |
elative | oposszumból | oposszumokból |
delative | oposszumról | oposszumokról |
ablative | oposszumtól | oposszumoktól |
non-attributive possessive - singular |
oposszumé | oposszumoké |
non-attributive possessive - plural |
oposszuméi | oposszumokéi |
Possessive forms of oposszum | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | oposszumom | oposszumaim |
2nd person sing. | oposszumod | oposszumaid |
3rd person sing. | oposszuma | oposszumai |
1st person plural | oposszumunk | oposszumaink |
2nd person plural | oposszumotok | oposszumaitok |
3rd person plural | oposszumuk | oposszumaik |
Further reading
edit- oposszum in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN