oppidanus

Latin

Etymology

oppidum +‎ -anus

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /op.piˈdaː.nus/, [ɔpːɪˈd̪äːnʊs̠]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /op.piˈda.nus/, [opːiˈd̪äːnus]

Adjective

oppidānus (feminine oppidāna, neuter oppidānum); first/second-declension adjective

1. (relational) town
2. provincial

Declension

First/second-declension adjective.

Number	Singular				Plural
Case / Gender	Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	oppidānus	oppidāna	oppidānum		oppidānī	oppidānae	oppidāna
Genitive	oppidānī	oppidānae	oppidānī		oppidānōrum	oppidānārum	oppidānōrum
Dative	oppidānō		oppidānō		oppidānīs
Accusative	oppidānum	oppidānam	oppidānum		oppidānōs	oppidānās	oppidāna
Ablative	oppidānō	oppidānā	oppidānō		oppidānīs
Vocative	oppidāne	oppidāna	oppidānum		oppidānī	oppidānae	oppidāna

Noun

oppidānus m (genitive oppidānī); second declension

1. (chiefly in the plural) townspeople, townsfolk

Declension

Second-declension noun.

Case	Singular	Plural
Nominative	oppidānus	oppidānī
Genitive	oppidānī	oppidānōrum
Dative	oppidānō	oppidānīs
Accusative	oppidānum	oppidānōs
Ablative	oppidānō	oppidānīs
Vocative	oppidāne	oppidānī

References

• “oppidanus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “oppidanus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• oppidanus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.