orędownik
Polish
editEtymology
editPronunciation
editNoun
editorędownik m pers (female equivalent orędowniczka)
Declension
editDeclension of orędownik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | orędownik | orędownicy/orędowniki (deprecative) |
genitive | orędownika | orędowników |
dative | orędownikowi | orędownikom |
accusative | orędownika | orędowników |
instrumental | orędownikiem | orędownikami |
locative | orędowniku | orędownikach |
vocative | orędowniku | orędownicy |