oracz

Polish

oracz

Etymology

From orać (“to plow”) +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.rat͡ʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔrat͡ʂ
• Syllabification: o‧racz

Noun

oracz m pers

1. plower, plowman

Declension

Declension of oracz

	singular	plural
nominative	oracz	oracze
genitive	oracza	oraczy
dative	oraczowi	oraczom
accusative	oracza	oraczy
instrumental	oraczem	oraczami
locative	oraczu	oraczach
vocative	oraczu	oracze

Related terms

nouns

• oranie
• orka

 

verb

• orać

 

Further reading

• oracz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oracz in Polish dictionaries at PWN