Swedish edit

Etymology edit

ordning +‎ -s- +‎ makt. Compare German Ordnungsmacht.

Noun edit

ordningsmakt c

  1. (formal) police

Usage notes edit

Typically in the definite form singular.

Declension edit

Declension of ordningsmakt 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative ordningsmakt ordningsmakten ordningsmakter ordningsmakterna
Genitive ordningsmakts ordningsmaktens ordningsmakters ordningsmakternas

Derived terms edit

References edit