Latin edit

Etymology edit

From organum (musical instrument) +‎ -ārius.

Pronunciation edit

Noun edit

 
Latin Wikipedia has an article on:
Wikipedia la

organārius m (genitive organāriī or organārī); second declension

  1. a musical-instrument maker
    • 330 CE – 400 CE, Ammianus Marcellinus, Res Gestae 28.1.8:
      ut hi, quos suspectati sunt, ilico rapti conpingerentur in vincula, organarius Sericus et Asbolius palaestrita et aruspex Campensis.
      that those whom they suspected should at once be seized and put in prison. The accused were an organ-builder​ Sericus, a wrestler​ Asbolius, and a soothsayer Campensis.

Declension edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative organārius organāriī
Genitive organāriī
organārī1
organāriōrum
Dative organāriō organāriīs
Accusative organārium organāriōs
Ablative organāriō organāriīs
Vocative organārie organāriī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

References edit

  • organarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • organarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.