organicus
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /orˈɡa.ni.kus/, [ɔrˈɡänɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /orˈɡa.ni.kus/, [orˈɡäːnikus]
Noun edit
organicus m (genitive organicī); second declension
Declension edit
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | organicus | organicī |
Genitive | organicī | organicōrum |
Dative | organicō | organicīs |
Accusative | organicum | organicōs |
Ablative | organicō | organicīs |
Vocative | organice | organicī |
Adjective edit
organicus (feminine organica, neuter organicum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | organicus | organica | organicum | organicī | organicae | organica | |
Genitive | organicī | organicae | organicī | organicōrum | organicārum | organicōrum | |
Dative | organicō | organicō | organicīs | ||||
Accusative | organicum | organicam | organicum | organicōs | organicās | organica | |
Ablative | organicō | organicā | organicō | organicīs | |||
Vocative | organice | organica | organicum | organicī | organicae | organica |
References edit
- “organicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- organicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- organicus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016