Swedish edit

Etymology edit

o- +‎ riktig. Compare Danish urigtig, German unrichtig.

Adjective edit

oriktig (comparative oriktigare, superlative oriktigast)

  1. incorrect, inaccurate, false

Declension edit

Inflection of oriktig
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular oriktig oriktigare oriktigast
Neuter singular oriktigt oriktigare oriktigast
Plural oriktiga oriktigare oriktigast
Masculine plural3 oriktige oriktigare oriktigast
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 oriktige oriktigare oriktigaste
All oriktiga oriktigare oriktigaste
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic

Synonyms edit

Derived terms edit

References edit