ornatior
Latin
editAdjective
editōrnātior (neuter ōrnātius); third declension
Declension
editThird-declension comparative adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ōrnātior | ōrnātius | ōrnātiōrēs | ōrnātiōra | |
Genitive | ōrnātiōris | ōrnātiōrum | |||
Dative | ōrnātiōrī | ōrnātiōribus | |||
Accusative | ōrnātiōrem | ōrnātius | ōrnātiōrēs | ōrnātiōra | |
Ablative | ōrnātiōre | ōrnātiōribus | |||
Vocative | ōrnātior | ōrnātius | ōrnātiōrēs | ōrnātiōra |