orrszarvaim
Hungarian edit
Etymology edit
orrszarv + -aim (possessive suffix)
Pronunciation edit
Noun edit
orrszarvaim
- first-person singular multiple-possession possessive of orrszarv
Declension edit
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | orrszarvaim |
accusative | — | orrszarvaimat |
dative | — | orrszarvaimnak |
instrumental | — | orrszarvaimmal |
causal-final | — | orrszarvaimért |
translative | — | orrszarvaimmá |
terminative | — | orrszarvaimig |
essive-formal | — | orrszarvaimként |
essive-modal | — | orrszarvaimul |
inessive | — | orrszarvaimban |
superessive | — | orrszarvaimon |
adessive | — | orrszarvaimnál |
illative | — | orrszarvaimba |
sublative | — | orrszarvaimra |
allative | — | orrszarvaimhoz |
elative | — | orrszarvaimból |
delative | — | orrszarvaimról |
ablative | — | orrszarvaimtól |
non-attributive possessive - singular |
— | orrszarvaimé |
non-attributive possessive - plural |
— | orrszarvaiméi |