osaczenie

See also: osączenie

Polish

Etymology

From osaczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.saˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: o‧sa‧cze‧nie

Noun

osaczenie n

1. verbal noun of osaczyć

Declension

Declension of osaczenie

	singular
nominative	osaczenie
genitive	osaczenia
dative	osaczeniu
accusative	osaczenie
instrumental	osaczeniem
locative	osaczeniu
vocative	osaczenie

Further reading

• osaczenie in Polish dictionaries at PWN