ostateczność

Polish

Etymology

From ostateczny +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.staˈtɛt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: o‧sta‧tecz‧ność

Noun

ostateczność f

1. extremity, ultimacy

   w ostateczności ― as a last resort/in extremis

Declension

Declension of ostateczność

	singular	plural
nominative	ostateczność	ostateczności
genitive	ostateczności	ostateczności
dative	ostateczności	ostatecznościom
accusative	ostateczność	ostateczności
instrumental	ostatecznością	ostatecznościami
locative	ostateczności	ostatecznościach
vocative	ostateczności	ostateczności

Further reading

• ostateczność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ostateczność in Polish dictionaries at PWN