ozan
Gun edit
Etymology edit
Cognate with Saxwe Gbe ozan, Adja ezan, Ewe zã.
Pronunciation edit
Noun edit
Northern Sami edit
Pronunciation edit
Verb edit
ozan
Turkish edit
Etymology edit
From the obsolete verb ozmak (“to wander, beat someone in a race”), equivalent to oz- + -an. Ultimately from Proto-Turkic *oŕ- (“to surpass, win”).[1]
Pronunciation edit
Noun edit
ozan (definite accusative ozanı, plural ozanlar)
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | ozan | |
Definite accusative | ozanı | |
Singular | Plural | |
Nominative | ozan | ozanlar |
Definite accusative | ozanı | ozanları |
Dative | ozana | ozanlara |
Locative | ozanda | ozanlarda |
Ablative | ozandan | ozanlardan |
Genitive | ozanın | ozanların |
Synonyms edit
References edit
- ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*oŕ-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill