pachać
Old Polish
editEtymology
editInherited from Proto-Slavic *pāxàti.
Pronunciation
editVerb
editpachać impf (perfective spachać)
- to commit, to perpetrate, to do
- Synonym: poczynać
- 1930 [c. 1455], “IV Reg”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 17, 40:
- Szlyvbu... nye zapomynaycye any czcycye bogow czvdzich... Ale ony nye posluchaly, nyszly podle obiczaia swego drzewyeyszego pachaly (iuxta consuetudinem suam pristinam perpetrabant)
- [Ślubu... nie zapominajcie ani czcicie bogow cudzych... Ale oni nie posłuchali, niżli podle obyczaja swego drzewiejszego pachali (iuxta consuetudinem suam pristinam perpetrabant)]
References
edit- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “pachać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN