pagon

See also: paĝon

Esperanto

Noun

pagon

1. accusative singular of pago

Polish

Etymology

Borrowed from Russian пого́н (pogón).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpa.ɡɔn/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aɡɔn
• Syllabification: pa‧gon

Noun

pagon m inan

1. (military) epaulette, shoulder broad, shoulder strap (military insignia)

   Synonyms: epolet, galon, naramiennik, szlifa

Declension

Declension of pagon

	singular	plural
nominative	pagon	pagony
genitive	pagonu	pagonów
dative	pagonowi	pagonom
accusative	pagon	pagony
instrumental	pagonem	pagonami
locative	pagonie	pagonach
vocative	pagonie	pagony

Further reading

• pagon in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pagon in Polish dictionaries at PWN