palpakko
Finnish edit
Etymology edit
Coined by Finnish physician and philologist Elias Lönnrot for Flora Fennica (1860). palpa + -kko, where the initial part is re-extracted from palpaheinä (“cattail”) (attested in Suomalaisia kasvu-nimejä (1850) by Henrik August Reinholm; + heinä (“grass, hay”)).[1] The root could be akin to Karelian palʹpakko (“dwarf, stunted person”), palʹpukkaine (“small ball, flower bud”), possibly of sound-symbolic origin (compare pulpukka).
Pronunciation edit
Noun edit
palpakko
- bur-reed (plant of the genus Sparganium)
Declension edit
Inflection of palpakko (Kotus type 4*A/laatikko, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | palpakko | palpakot | ||
genitive | palpakon | palpakkojen palpakoiden palpakoitten | ||
partitive | palpakkoa | palpakkoja palpakoita | ||
illative | palpakkoon | palpakkoihin palpakoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | palpakko | palpakot | ||
accusative | nom. | palpakko | palpakot | |
gen. | palpakon | |||
genitive | palpakon | palpakkojen palpakoiden palpakoitten | ||
partitive | palpakkoa | palpakkoja palpakoita | ||
inessive | palpakossa | palpakoissa | ||
elative | palpakosta | palpakoista | ||
illative | palpakkoon | palpakkoihin palpakoihin | ||
adessive | palpakolla | palpakoilla | ||
ablative | palpakolta | palpakoilta | ||
allative | palpakolle | palpakoille | ||
essive | palpakkona | palpakkoina | ||
translative | palpakoksi | palpakoiksi | ||
abessive | palpakotta | palpakoitta | ||
instructive | — | palpakoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
References edit
Further reading edit
- “palpakko”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][2] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03