pampinarius
Latin edit
Etymology edit
From pampinus (“foliage of a vine”) + -ārius.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /pam.piˈnaː.ri.us/, [pämpɪˈnäːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pam.piˈna.ri.us/, [pämpiˈnäːrius]
Adjective edit
pampinārius (feminine pampināria, neuter pampinārium); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | pampinārius | pampināria | pampinārium | pampināriī | pampināriae | pampināria | |
Genitive | pampināriī | pampināriae | pampināriī | pampināriōrum | pampināriārum | pampināriōrum | |
Dative | pampināriō | pampināriō | pampināriīs | ||||
Accusative | pampinārium | pampināriam | pampinārium | pampināriōs | pampināriās | pampināria | |
Ablative | pampināriō | pampināriā | pampināriō | pampināriīs | |||
Vocative | pampinārie | pampināria | pampinārium | pampināriī | pampināriae | pampināria |
Derived terms edit
Related terms edit
References edit
- “pampinarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pampinarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.