panoczek

Polish

Etymology

From pan +‎ -oczek.

Pronunciation

• IPA^(key): /paˈnɔt͡ʂɛk/
• Rhymes: -ɔt͡ʂɛk
• Syllabification: pa‧no‧czek

Noun

panoczek m pers

1. (archaic, regional) diminutive of pan

Declension

Declension of panoczek

	singular	plural
nominative	panoczek	panoczki/panoczkowie
genitive	panoczka	panoczków
dative	panoczkowi	panoczkom
accusative	panoczka	panoczków
instrumental	panoczkiem	panoczkami
locative	panoczku	panoczkach
vocative	panoczku	panoczki/panoczkowie

Further reading

• panoczek in Polish dictionaries at PWN