papla

See also: paplą

Kashubian

Etymology

Borrowed from German Pappel.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpapla/
• Rhymes: -apla
• Syllabification: pa‧pla

Noun

papla f

1. poplar

Further reading

• Stefan Ramułt (1993) [1893] “papla”, in Jerzy Trepczyk, editor, Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego (in Kashubian), 3 edition
• Sychta, Bernard (1970) “papla”, in Słownik gwar kaszubskich [Dictionary of Kashubian dialects] (in Polish), volumes 4 (P – Ř), Wrocław: Ossolineum, page 25
• Jan Trepczyk (1994) “topola”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
• Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “topola”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎^[1]
• “papla”, in Internetowi Słowôrz Kaszëbsczégò Jãzëka [Internet Dictionary of the Kashubian Language], Fundacja Kaszuby, 2022

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpap.la/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -apla
• Syllabification: pap‧la

Etymology 1

Deverbal from paplać.

Noun

papla m pers or f

1. (colloquial, derogatory) chatterbox (someone who chats or talks to excess)

   Synonyms: gaduła, paplacz

2. (colloquial, derogatory) blabbermouth (someone who is unable to keep a secret)

Declension

Declension of papla

	singular	plural
nominative	papla	paple
genitive	papli	papli
dative	papli	paplom
accusative	paplę	paple
instrumental	paplą	paplami
locative	papli	paplach
vocative	paplo	paple

Related terms

nouns

• paplacz
• paplanina
• paplarstwo

 

verbs

• paplać impf
• paplotać impf

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

papla

1. third-person singular present of paplać

   Synonym: paple

Further reading

• papla in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• papla in Polish dictionaries at PWN