paradoxal
English edit
Etymology edit
Adjective edit
paradoxal (comparative more paradoxal, superlative most paradoxal)
- Obsolete form of paradoxical.
References edit
- “paradoxal”, in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, Springfield, Mass.: G. & C. Merriam, 1913, →OCLC.
Catalan edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central) [pə.ɾə.ðukˈsal]
- IPA(key): (Balearic) [pə.ɾə.ðokˈsal]
- IPA(key): (Valencian) [pa.ɾa.ðokˈsal]
Adjective edit
paradoxal m or f (masculine and feminine plural paradoxals)
Derived terms edit
Further reading edit
- “paradoxal” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “paradoxal”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “paradoxal” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “paradoxal” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
French edit
Etymology edit
Inherited from Middle French paradoxal (first attested in 1588). By surface analysis, paradoxe + -al.
Pronunciation edit
- Rhymes: -al
Audio (Vosges, France) (file) - Homophones: paradoxale, paradoxales
Adjective edit
paradoxal (feminine paradoxale, masculine plural paradoxaux, feminine plural paradoxales)
- paradoxical
- Antonym: endoxal
- paradox-loving
Derived terms edit
Related terms edit
Descendants edit
- → Romanian: paradoxal
- → Turkish: paradoksal
Further reading edit
- “paradoxal”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
Portuguese edit
Pronunciation edit
Adjective edit
paradoxal m or f (plural paradoxais)
Derived terms edit
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French paradoxal. By surface analysis, paradox + -al.
Adjective edit
paradoxal m or n (feminine singular paradoxală, masculine plural paradoxali, feminine and neuter plural paradoxale)
Declension edit
Declension of paradoxal
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | paradoxal | paradoxală | paradoxali | paradoxale | ||
definite | paradoxalul | paradoxala | paradoxalii | paradoxalele | |||
genitive/ dative |
indefinite | paradoxal | paradoxale | paradoxali | paradoxale | ||
definite | paradoxalului | paradoxalei | paradoxalilor | paradoxalelor |
Swedish edit
Etymology edit
Adjective edit
paradoxal
Declension edit
Inflection of paradoxal | |||
---|---|---|---|
Indefinite | Positive | Comparative | Superlative2 |
Common singular | paradoxal | mer paradoxal | mest paradoxal |
Neuter singular | paradoxalt | mer paradoxalt | mest paradoxalt |
Plural | paradoxala | mer paradoxala | mest paradoxala |
Masculine plural3 | paradoxale | mer paradoxala | mest paradoxala |
Definite | Positive | Comparative | Superlative |
Masculine singular1 | paradoxale | mer paradoxale | mest paradoxale |
All | paradoxala | mer paradoxala | mest paradoxala |
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine. 2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative. 3) Dated or archaic |