paraszti
Hungarian edit
Etymology edit
paraszt (“peasant”) + -i (“adjective-forming suffix”)
Pronunciation edit
Adjective edit
paraszti (comparative parasztibb, superlative legparasztibb)
- peasant (attributive usage), of peasants, peasant's
- paraszti hagyományok ― peasant traditions
- józan paraszti ész ― plain common sense
Declension edit
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | paraszti | parasztiak |
accusative | parasztit | parasztiakat |
dative | parasztinak | parasztiaknak |
instrumental | parasztival | parasztiakkal |
causal-final | parasztiért | parasztiakért |
translative | parasztivá | parasztiakká |
terminative | parasztiig | parasztiakig |
essive-formal | parasztiként | parasztiakként |
essive-modal | — | — |
inessive | parasztiban | parasztiakban |
superessive | parasztin | parasztiakon |
adessive | parasztinál | parasztiaknál |
illative | parasztiba | parasztiakba |
sublative | parasztira | parasztiakra |
allative | parasztihoz | parasztiakhoz |
elative | parasztiból | parasztiakból |
delative | parasztiról | parasztiakról |
ablative | parasztitól | parasztiaktól |
non-attributive possessive - singular |
parasztié | parasztiaké |
non-attributive possessive - plural |
parasztiéi | parasztiakéi |
Further reading edit
- paraszti in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN