pardalis
Latin edit
Etymology 1 edit
From pardus (“mottled”) + -ālis.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /parˈdaː.lis/, [pärˈd̪äːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /parˈda.lis/, [pärˈd̪äːlis]
Adjective edit
pardālis (neuter pardāle); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | pardālis | pardāle | pardālēs | pardālia | |
Genitive | pardālis | pardālium | |||
Dative | pardālī | pardālibus | |||
Accusative | pardālem | pardāle | pardālēs pardālīs |
pardālia | |
Ablative | pardālī | pardālibus | |||
Vocative | pardālis | pardāle | pardālēs | pardālia |
Etymology 2 edit
Borrowed from Ancient Greek πάρδαλις (párdalis, “leopard, panther”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈpar.da.lis/, [ˈpärd̪älʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈpar.da.lis/, [ˈpärd̪älis]
Noun edit
pardalis f (genitive pardalis or pardaleōs or pardalios); third declension
- female leopard
Declension edit
Third-declension noun (Greek-type, i-stem, i-stem).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | pardalis | pardalēs pardaleis |
Genitive | pardalis pardaleōs pardalios |
pardalium |
Dative | pardalī | pardalibus |
Accusative | pardalim pardalin pardalem1 |
pardalēs pardalīs |
Ablative | pardalī pardale1 |
pardalibus |
Vocative | pardalis pardali |
pardalēs pardaleis |
1Found sometimes in Medieval and New Latin.
Related terms edit
References edit
- “pardalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “pardalis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- pardalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.