park etmek

Turkish

Verb

park etmek (third-person singular simple present park eder)

1. to park

Conjugation

Conjugation of park etmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			park etmek
impersonal participle	imperfective		park eden
	perfective		park etmiş
	prospective		park edecek
personal participle	non-prospective		park ettiğim	park ettiğin	park ettiği	park ettiğimiz	park ettiğiniz	park ettikleri
	prospective		park edeceğim	park edeceğin	park edeceği	park edeceğimiz	park edeceğiniz	park edecekleri
verbal noun			park etme
way of doing			park ediş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	park ederim	park edersin	park eder	park ederiz	park edersiniz	park ederler
		imperfective	park ediyorum	park ediyorsun	park ediyor	park ediyoruz	park ediyorsunuz	park ediyorlar
	past	perfective	park ettim	park ettin	park etti	park ettik	park ettiniz	park ettiler
		imperfective	park ediyordum	park ediyordun	park ediyordu	park ediyorduk	park ediyordunuz	park ediyorlardı (or park ediyordular)
	future		park edeceğim	park edeceksin	park edecek	park edeceğiz	park edeceksiniz	park edecekler
inferential	perfective		park etmişim	park etmişsin	park etmiş	park etmişiz	park etmişsiniz	park etmişler
	aorist		park edermişim	park edermişsin	park edermiş	park edermişiz	park edermişsiniz	park ederlermiş (or park edermişlar)
	imperfective		park ediyormuşum	park ediyormuşsun	park ediyormuş	park ediyormuşuz	park ediyormuşsunuz	park ediyorlarmış
conditional	simple		park etsem	park etsen	park etse	park etsek	park etseniz	park etseler
	perfective		park etseydim	park etseydin	park etseydi	park etseydik	park etseydiniz	park etseydiler
optative			park edeyim	park edesin	park ede	park edelim	park edesiniz	park edeler
progressive			park etmekteyim	park etmektesin	park etmekte	park etmekteyiz	park etmektesiniz	park etmekteler
necessitative			park etmeliyim	park etmelisin	park etmeli	park etmeliyiz	park etmelisiniz	park etmeliler
imperative				park et	park etsin		park edin (or park ediniz)	park etsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	park eder miyim?	park eder misin?	park eder mi?	park eder miyiz?	park eder misiniz?	park ederler mi?
		imperfective	park ediyor muyum?	park ediyor musun?	park ediyor mu?	park ediyor muyuz?	park ediyor musunuz?	park ediyorlar mı?
	past	perfective	park ettim mi?	park ettin mi?	park etti mi?	park ettik mi?	park ettiniz mi?	park ettiler mi?
		imperfective	park ediyor muydum?	park ediyor muydun?	park ediyor muydu?	park ediyor muyduk?	park ediyor muydunuz?	park ediyorlar mıydı?
	future		park edecek miyim?	park edecek misin?	park edecek mi?	park edecek miyiz?	park edecek misiniz?	park edecekler mi?
inferential	perfective		park etmiş miyim?	park etmiş misin?	park etmiş mi?	park etmiş miyiz?	park etmiş misiniz?	park etmişler mi?
	aorist		park eder miymişim?	park eder miymişsin?	park eder miymiş?	park eder miymişiz?	park eder miymişsiniz?	park ederler miymiş?
	imperfective		park ediyor muymuşum?	park ediyor muymuşsun?	park ediyor muymuş?	park ediyor muymuşuz?	park ediyor muymuşsunuz?	park ediyorlar mıymış?
conditional	simple		park etsem mi?	park etsen mi?	park etse mi?	park etsek mi?	park etseniz mi?	park etseler mi?
	perfective		park etse miydim?	park etse miydin?	park etse miydi?	park etse miydik?	park etse miydiniz?	park etseler miydi?
progressive			park etmekte miyim?	park etmekte misin?	park etmekte mi?	park etmekte miyiz?	park etmekte misiniz?	park etmekteler mi?
necessitative			park etmeli miyim?	park etmeli misin?	park etmeli mi?	park etmeli miyiz?	park etmeli misiniz?	park etmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			park etmemek
impersonal participle	imperfective		park etmeyen
	perfective		park etmemiş
	prospective		park etmeyecek
personal participle	non-prospective		park etmediğim	park etmediğin	park etmediği	park etmediğimiz	park etmediğiniz	park etmedikleri
	prospective		park etmeyeceğim	park etmeyeceğin	park etmeyeceği	park etmeyeceğimiz	park etmeyeceğiniz	park etmeyecekleri
verbal noun			park etmeme
way of doing			park etmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	park etmem	park etmezsin	park etmez	park etmeyiz	park etmezsiniz	park etmezler
		imperfective	park etmiyorum	park etmiyorsun	park etmiyor	park etmiyoruz	park etmiyorsunuz	park etmiyorlar
	past	perfective	park etmedim	park etmedin	park etmedi	park etmedik	park etmediniz	park etmediler
		imperfective	park etmiyordum	park etmiyordun	park etmiyordu	park etmiyorduk	park etmiyordunuz	park etmiyorlardı
	future		park etmeyeceğim	park etmeyeceksin	park etmeyecek	park etmeyeceğiz	park etmeyeceksiniz	park etmeyecekler
inferential	perfective		park etmemişim	park etmemişsin	park etmemiş	park etmemişiz	park etmemişsiniz	park etmemişler
	aorist		park etmezmişim	park etmezmişsin	park etmezmiş	park etmezmişiz	park etmezmişsiniz	park etmezlermiş
	imperfective		park etmiyormuşum	park etmiyormuşsun	park etmiyormuş	park etmiyormuşuz	park etmiyormuşsunuz	park etmiyorlarmış
conditional	simple		park etmesem	park etmesen	park etmese	park etmesek	park etmeseniz	park etmeseler
	perfective		park etmeseydim	park etmeseydin	park etmeseydi	park etmeseydik	park etmeseydiniz	park etmeseydiler
optative			park etmeyeyim	park etmeyesin	park etmeye	park etmeyelim	park etmeyesiniz	park etmeyeler
progressive			park etmemekteyim	park etmemektesin	park etmemekte	park etmemekteyiz	park etmemektesiniz	park etmemekteler
necessitative			park etmemeliyim	park etmemelisin	park etmemeli	park etmemeliyiz	park etmemelisiniz	park etmemeliler
imperative				park etme	park etmesin		park etmeyin (or park etmeyiniz)	park etmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	park etmez miyim?	park etmez misin?	park etmez mi?	park etmez miyiz?	park etmez misiniz?	park etmezler mi?
		imperfective	park etmiyor muyum?	park etmiyor musun?	park etmiyor mu?	park etmiyor muyuz?	park etmiyor musunuz?	park etmiyorlar mı?
	past	perfective	park etmedim mi?	park etmedin mi?	park etmedi mi?	park etmedik mi?	park etmediniz mi?	park etmediler mi?
		imperfective	park etmiyor muydum?	park etmiyor muydun?	park etmiyor muydu?	park etmiyor muyduk?	park etmiyor muydunuz?	park etmiyorlar mıydı?
	future		park etmeyecek miyim?	park etmeyecek misin?	park etmeyecek mi?	park etmeyecek miyiz?	park etmeyecek misiniz?	park etmeyecekler mi?
inferential	perfective		park etmemiş miyim?	park etmemiş misin?	park etmemiş mi?	park etmemiş miyiz?	park etmemiş misiniz?	park etmemişler mi?
	aorist		park etmez miymişim?	park etmez miymişsin?	park etmez mimiş?	park etmez miymişiz?	park etmez miymişsiniz?	park etmezler miymiş?
	imperfective		park etmiyor muymuşum?	park etmiyor muymuşsun?	park etmiyor muymuş?	park etmiyor muymuşuz?	park etmiyor muymuşsunuz?	park etmiyorlar mıymış?
conditional	simple		park etmesem mi?	park etmesen mi?	park etmese mi?	park etmesek mi?	park etmeseniz mi?	park etmeseler mi?
	perfective		park etmese miydim?	park etmese miydin?	park etmese miydi?	park etmese miydik?	park etmese miydiniz?	park etmeseler miydi?
progressive			park etmemekte miyim?	park etmemekte misin?	park etmemekte mi?	park etmemekte miyiz?	park etmemekte misiniz?	park etmemekteler mi?
necessitative			park etmemeli miyim?	park etmemeli misin?	park etmemeli mi?	park etmemeli miyiz?	park etmemeli misiniz?	park etmemeliler mi?

Further reading

• “park etmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu