paszczur

Polish

Etymology

From paszcza +‎ -ur.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpaʂ.t͡ʂur/
• Rhymes: -aʂt͡ʂur
• Syllabification: pasz‧czur

Noun

paszczur m animal

1. (slang, humorous) a very ugly person; horseface

   Synonyms: brzydal, brzydula, pasztet

Declension

Declension of paszczur

	singular	plural
nominative	paszczur	paszczury
genitive	paszczura	paszczurów
dative	paszczurowi	paszczurom
accusative	paszczura	paszczury
instrumental	paszczurem	paszczurami
locative	paszczurze	paszczurach
vocative	paszczurze	paszczury

Further reading

• paszczur in Polish dictionaries at PWN