patratus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of patrō.
Participle edit
patrātus (feminine patrāta, neuter patrātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | patrātus | patrāta | patrātum | patrātī | patrātae | patrāta | |
Genitive | patrātī | patrātae | patrātī | patrātōrum | patrātārum | patrātōrum | |
Dative | patrātō | patrātō | patrātīs | ||||
Accusative | patrātum | patrātam | patrātum | patrātōs | patrātās | patrāta | |
Ablative | patrātō | patrātā | patrātō | patrātīs | |||
Vocative | patrāte | patrāta | patrātum | patrātī | patrātae | patrāta |
References edit
- “patratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “patratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- patratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.