Inherited from Old Polish pełnia. By surface analysis, pełnÿ + -a.
- IPA(key): /ˈpɛwɲɒ/
- Rhymes: -ɛwɲɒ
- Syllabification: peł‧niá
pełniá f
- full moon
- apex, apogee (highest degree or intensity)
- Zofia Stamirowska (1987-2024) “pełniá”, in Anna Basara, editor, Słownik gwar Ostródzkiego, Warmii i Mazur[1], volume 6, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, →ISBN, page 55