perpetuabilis
Latin edit
Etymology edit
From perpetuō (“perpetuate”) + -bilis (“-able”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /per.pe.tuˈaː.bi.lis/, [pɛrpɛt̪uˈäːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /per.pe.tuˈa.bi.lis/, [perpet̪uˈäːbilis]
Adjective edit
perpetuābilis (neuter perpetuābile); third-declension two-termination adjective
- (Late Latin, rare) that can be perpetuated
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | perpetuābilis | perpetuābile | perpetuābilēs | perpetuābilia | |
Genitive | perpetuābilis | perpetuābilium | |||
Dative | perpetuābilī | perpetuābilibus | |||
Accusative | perpetuābilem | perpetuābile | perpetuābilēs perpetuābilīs |
perpetuābilia | |
Ablative | perpetuābilī | perpetuābilibus | |||
Vocative | perpetuābilis | perpetuābile | perpetuābilēs | perpetuābilia |
Descendants edit
- Italian: perpetuabile