pertinens
Latin
editEtymology
editPresent active participle of pertineō.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ˈper.ti.nens/, [ˈpɛrt̪ɪnẽːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈper.ti.nens/, [ˈpɛrt̪inens]
Participle
editpertinēns (genitive pertinentis); third-declension one-termination participle
Declension
editThird-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | pertinēns | pertinentēs | pertinentia | ||
Genitive | pertinentis | pertinentium | |||
Dative | pertinentī | pertinentibus | |||
Accusative | pertinentem | pertinēns | pertinentēs pertinentīs |
pertinentia | |
Ablative | pertinente pertinentī1 |
pertinentibus | |||
Vocative | pertinēns | pertinentēs | pertinentia |
1When used purely as an adjective.
Descendants
edit- Catalan: pertinent
- English: pertinent
- French: pertinent
- Galician: pertenza, pertinente
- Italian: pertinente
- Piedmontese: pertinent
- Portuguese: pertinente
- Sicilian: pirtinenti
- Spanish: pertinente