pertinent
English Edit
Etymology Edit
Borrowed from French pertinent, from Latin pertinens, present participle of pertinere (“to extend, stretch out, belong, relate, pertain, have concern”), from per (“through”) + tenere (“to hold”).
Pronunciation Edit
Noun Edit
pertinent (plural pertinents)
Adjective Edit
pertinent (comparative more pertinent, superlative most pertinent)
- Important with regard to (a subject or matter); pertaining; relevant.
- 1992, Rudolf M[athias] Schuster, The Hepaticae and Anthocerotae of North America: East of the Hundredth Meridian, volume V, New York, N.Y.: Columbia University Press, →ISBN, page viii:
- Fourthly, I have made an effort to call the attention of the reader to the pertinent literature.
Synonyms Edit
- See also Thesaurus:pertinent
Related terms Edit
Translations Edit
pertaining
|
Further reading Edit
- “pertinent”, in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, Springfield, Mass.: G. & C. Merriam, 1913, →OCLC.
- “pertinent”, in The Century Dictionary […], New York, N.Y.: The Century Co., 1911, →OCLC.
- “pertinent”, in OneLook Dictionary Search.
Catalan Edit
Etymology Edit
From Latin pertinentem.
Adjective Edit
pertinent m or f (masculine and feminine plural pertinents)
Derived terms Edit
Related terms Edit
Further reading Edit
- “pertinent” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “pertinent”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “pertinent” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “pertinent” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
French Edit
Etymology Edit
Inherited from Old French pertinent (first attested circa 1300), borrowed from Latin pertinentem.
Pronunciation Edit
Adjective Edit
pertinent (feminine pertinente, masculine plural pertinents, feminine plural pertinentes)
Derived terms Edit
Related terms Edit
Further reading Edit
- “pertinent”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
Latin Edit
Verb Edit
pertinent
Romanian Edit
Etymology Edit
Borrowed from French pertinent.
Adjective Edit
pertinent m or n (feminine singular pertinentă, masculine plural pertinenți, feminine and neuter plural pertinente)
Declension Edit
Declension of pertinent
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | pertinent | pertinentă | pertinenți | pertinente | ||
definite | pertinentul | pertinenta | pertinenții | pertinentele | |||
genitive/ dative |
indefinite | pertinent | pertinente | pertinenți | pertinente | ||
definite | pertinentului | pertinentei | pertinenților | pertinentelor |