See also: piekny and Piękny

Old Polish edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Inherited from Proto-Slavic *pěknъ. The secondary nasalization of piekny -> piękny results from the suffix -ny. First attested in the beginning of the 15th century.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pjæ̃knɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /pjæ̃knɨ/

Adjective edit

piękny (derived adverb pięknie)

  1. beautiful (possessing beauty)
    • Beginning of the 15th century, Kazania gnieźnieńskie[2], page 5a:
      F temcy tho *okrodze gest bila dzeuicza barszo pøkna szedzala a dzeczøthko pøkne gestcy ona na sfv *roku bila noszyla
      [W temci to okrędze jest była dziewica barzo piękna siedziała a dzieciątko piękne jestci ona na swu ręku była nosiła]

Derived terms edit

nouns

Related terms edit

nouns
verbs

Descendants edit

  • Masurian: psiénknÿ
  • Polish: piękny
  • Silesian: piykny

References edit

Polish edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish piękny.

Pronunciation edit

Adjective edit

piękny (comparative piękniejszy, superlative najpiękniejszy, derived adverb pięknie)

  1. beautiful (attractive and possessing beauty)
    Synonyms: kraśny, śliczny
    Antonym: brzydki
    Była piękną kobietą.She was a beautiful woman.
  2. beautiful (good, admirable)
    Jaki piękny dzień!What a beautiful day!
  3. (obsolete) admirable, praiseworthy
    Synonym: chlubny

Declension edit

Derived terms edit

adjectives
adverbs
noun

Trivia edit

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), piękny is one of the most used words in Polish, appearing 26 times in scientific texts, 14 times in news, 14 times in essays, 32 times in fiction, and 39 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 125 times, making it the 479th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References edit

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “piękny”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 368

Further reading edit

  • piękny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • piękny in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “piękny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • PIĘKNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 31.10.2017
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “piękny”, in Słownik języka polskiego[3]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “piękny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[4]
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “piękny”, in Słownik języka polskiego[5] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 180
  • piękny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego