piperitus
Latin edit
Etymology edit
From piper (“pepper”) + -ītus.
Adjective edit
piperītus (feminine piperīta, neuter piperītum); first/second-declension adjective
Usage notes edit
- Used exclusively as a taxonomic epithet and thus normally in the nominative singular; other inflections may be theoretical or rarely found.
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | piperītus | piperīta | piperītum | piperītī | piperītae | piperīta | |
Genitive | piperītī | piperītae | piperītī | piperītōrum | piperītārum | piperītōrum | |
Dative | piperītō | piperītō | piperītīs | ||||
Accusative | piperītum | piperītam | piperītum | piperītōs | piperītās | piperīta | |
Ablative | piperītō | piperītā | piperītō | piperītīs | |||
Vocative | piperīte | piperīta | piperītum | piperītī | piperītae | piperīta |
Related terms edit
Descendants edit
- (translingual): Mentha piperita
- (Italian): menta piperita