pocieszenie

Polish

Etymology

From pocieszyć +‎ -enie. Cognate with Carpathian Rusyn потіщыня (potiščŷnja), Kashubian pòceszenié, Slovak potešenie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔt͡ɕɛˈʂɛɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: po‧cie‧sze‧nie

Noun

pocieszenie n

1. (uncountable) verbal noun of pocieszyć
2. (countable) solace, consolation (a source of comfort)

Declension

Declension of pocieszenie

	singular	plural
nominative	pocieszenie	pocieszenia
genitive	pocieszenia	pocieszeń
dative	pocieszeniu	pocieszeniom
accusative	pocieszenie	pocieszenia
instrumental	pocieszeniem	pocieszeniami
locative	pocieszeniu	pocieszeniach
vocative	pocieszenie	pocieszenia

Further reading

• pocieszenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pocieszenie in Polish dictionaries at PWN