podatnik

Polish

Etymology

From podatek +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈdat.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atɲik
• Syllabification: po‧dat‧nik

Noun

podatnik m pers (female equivalent podatniczka)

1. taxpayer (person who pays tax)

Declension

Declension of podatnik

	singular	plural
nominative	podatnik	podatnicy/podatniki (deprecative)
genitive	podatnika	podatników
dative	podatnikowi	podatnikom
accusative	podatnika	podatników
instrumental	podatnikiem	podatnikami
locative	podatniku	podatnikach
vocative	podatniku	podatnicy

Related terms

adjective

• podatkowy

 

noun

• podatek

 

verbs

• opodatkować
• opodatkowywać

 

Further reading

• podatnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podatnik in Polish dictionaries at PWN