podbój

Polish

Etymology

Deverbal from podbić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔd.buj/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔdbuj
• Syllabification: pod‧bój

Noun

podbój m inan

1. conquest, subjugation

Declension

Declension of podbój

	singular	plural
nominative	podbój	podboje
genitive	podboju	podbojów/podboi
dative	podbojowi	podbojom
accusative	podbój	podboje
instrumental	podbojem	podbojami
locative	podboju	podbojach
vocative	podboju	podboje

Related terms

verbs

• podbić
• podbijać

 

Further reading

• podbój in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podbój in Polish dictionaries at PWN