pokoiczek

Polish

Etymology

From pokoik +‎ -ek. First attested in 1561.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.kɔˈi.t͡ʂɛk/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔ.kɔˈi.t͡ʂɛk/
• Rhymes: -it͡ʂɛk
• Syllabification: po‧ko‧i‧czek

Noun

pokoiczek m inan

1. diminutive of pokoik

Declension

Declension of pokoiczek

	singular	plural
nominative	pokoiczek	pokoiczki
genitive	pokoiczka	pokoiczków
dative	pokoiczkowi	pokoiczkom
accusative	pokoiczek	pokoiczki
instrumental	pokoiczkiem	pokoiczkami
locative	pokoiczku	pokoiczkach
vocative	pokoiczku	pokoiczki

Further reading

• pokoiczek in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pokoiczek”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pokoiczek”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pokoiczek”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 500
• pokoiczek in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego