poległy

Polish

Etymology

From polec +‎ -ły.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈlɛɡ.wɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɡwɨ
• Syllabification: po‧leg‧ły

Adjective

poległy (not comparable, no derived adverb)

1. fallen (killed in battle)

Declension

Declension of poległy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	poległy		poległa	poległe	polegli	poległe
genitive	poległego		poległej	poległego	poległych
dative	poległemu		poległej	poległemu	poległym
accusative	poległego	poległy	poległą	poległe	poległych	poległe
instrumental	poległym		poległą	poległym	poległymi
locative	poległym		poległej	poległym	poległych

Noun

poległy m pers

1. fallen (casualty of battle)

Declension

Declension of poległy

	singular	plural
nominative	poległy	polegli
genitive	poległego	poległych
dative	poległemu	poległym
accusative	poległego	poległych
instrumental	poległym	poległymi
locative	poległym	poległych
vocative	poległy	polegli

Further reading

• poległy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poległy in Polish dictionaries at PWN