popularysta
See also: popularystą
Polish
edit
Etymology
editFrom Latin populāris + -ysta.[1][2] First attested in 1606.[3]
Pronunciation
editNoun
editpopularysta m pers
- (obsolete) popularist (friend of the people; person chasing popularity; democrat)
Declension
editDeclension of popularysta
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | popularysta | popularyści/popularysty (deprecative) |
| genitive | popularysty | popularystów |
| dative | popularyście | popularystom |
| accusative | popularystę | popularystów |
| instrumental | popularystą | popularystami |
| locative | popularyście | popularystach |
| vocative | popularysto | popularyści |
References
edit- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “popularysta”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ Michał Arct (1946) “popularysta”, in Henryk Ułaszyn, editor, M. Arcta słownik wyrazów obcych: 33.000 wyrazów, wyrażeń i przysłów cudzoziemskich: podług zasad pisowni z roku 1936, 18 edition, Warszawa, Nowy Świat 35: Wydawnictwo S. Arcta, page 267
- ^ Paweł Kupiszewski (22.08.2019) “POPULARYSTA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
edit- popularysta in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “popularysta”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “popularysta”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “popularysta”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 693
- popularysta in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego