porażenie

Polish

Etymology

From porazić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔraˈʐɛɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: po‧ra‧że‧nie

Noun

porażenie n

1. (uncountable) verbal noun of porazić
2. (countable, pathology) paralysis, palsy (loss of muscle control)

   Synonyms: paraliż, bezwład, bezwładność

   porażenie mózgowe ― cerebral palsy

Declension

Declension of porażenie

	singular	plural
nominative	porażenie	porażenia
genitive	porażenia	porażeń
dative	porażeniu	porażeniom
accusative	porażenie	porażenia
instrumental	porażeniem	porażeniami
locative	porażeniu	porażeniach
vocative	porażenie	porażenia

Related terms

verbs

• porazić pf
• porażać impf

 

Further reading

• porażenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• porażenie in Polish dictionaries at PWN