porucznik

Polish

Etymology

Borrowed from Old Czech poručník.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈrut͡ʂ.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂɲik
• Syllabification: po‧rucz‧nik

Noun

porucznik m pers (abbreviation por.)

1. lieutenant

Declension

Declension of porucznik

	singular	plural
nominative	porucznik	porucznicy/poruczniki (deprecative)
genitive	porucznika	poruczników
dative	porucznikowi	porucznikom
accusative	porucznika	poruczników
instrumental	porucznikiem	porucznikami
locative	poruczniku	porucznikach
vocative	poruczniku	porucznicy

Descendants

• → Russian: пору́чик (porúčik)
  • → Armenian: պորուչիկ (poručʻik)

Further reading

• porucznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• porucznik in Polish dictionaries at PWN