posłuch

Polish

Etymology

Deverbal from posłuchać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔswux/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔswux
• Syllabification: po‧słuch

Noun

posłuch m inan

1. (literary) respect (admiration for a person or entity because of perceived merit)
2. (literary) obedience (quality of being obedient)

Declension

Declension of posłuch

	singular
nominative	posłuch
genitive	posłuchu
dative	posłuchowi
accusative	posłuch
instrumental	posłuchem
locative	posłuchu
vocative	posłuchu

Further reading

• posłuch in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• posłuch in Polish dictionaries at PWN