posługacz

Polish

Etymology

From posługiwać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔsˈwu.ɡat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uɡat͡ʂ
• Syllabification: pos‧łu‧gacz

Noun

posługacz m pers (female equivalent posługaczka)

1. (archaic, literary) slavey (person doing heavier support work, such as in a hospital or boarding house)

   Synonym: posługiwacz

Declension

Declension of posługacz

	singular	plural
nominative	posługacz	posługacze
genitive	posługacza	posługaczy
dative	posługaczowi	posługaczom
accusative	posługacza	posługaczy
instrumental	posługaczem	posługaczami
locative	posługaczu	posługaczach
vocative	posługaczu	posługacze

Further reading

• posługacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• posługacz in Polish dictionaries at PWN